Slobeend Anas clypeata staat op de Rode Lijst (met als motief voor opname "Kwetsbaar").
Deze eendensoort gebruikt z'n brede snavel als een zeef om voedsel uit het water te filteren. In voedselarme wateren valt er voor een Slobeend minder te slobberen, daarom heeft de soort een voorkeur voor voedselrijke sloten, drassig grasland en plassen.
Het water in natte duinvalleien en de meeste duinmeren is relatief voedselarm. Het is daarom niet vreemd dat Slobeenden zeldzaam zijn in de duinstreek. In het NPZK is de soort wel jaarlijks aanwezig, maar slechts met enkele paartjes. In het NHD was de soort eind jaren tachtig wat talrijker, daar was het water in de infiltratiegebieden toen nog relatief rijk aan fosfaten.
Voor de verdroging van de duinen was de Slobeend wel talrijker, Verkerk (1968) noemt 35 paar voor de duinen bij Egmond. De duinwateren zijn dus niet per se te voedselarm, er is gewoon weinig oppervlakte water en plasdras-oeverzones door de decennia van verdroging. Als de duinen weer gaan vernatten zou de hoeveelheid (matig) geschikt habitat enorm kunnen groeien.
In de voormalige, nog niet verdroogde duinen broeden ook 500 Wilde Eenden (Verkerk 1969), naar verhouding was Slobeend toen talrijker dan nu: één op de 15 eenden was een Slobeend, nu is dat nog maar één op de dertig. Maar toen waren er nog aardappellandjes in het duin, die bemest werden. Die voedselrijke bodems zijn recent juist afgegraven bij de natuurherstelprojecten.
Duinwateren horen voedselarm te zijn, maar eutrofiëring door uitwerpselen van in kolonies broedende soorten behoort wel tot de natuurlijke processen. Het Vogelmeer zal door de Aalscholverkolonie gaan verschillen van de andere duinmeren, daar zal in de toekomst de kans op een Slobeend iets groter zijn. Over het algemeen is de toekomst van deze soort weinig rooskleurig, de BMP-index is continu dalende.