Knobbelzwaan Cygnus olor is ingedeeld bij de schaarse soorten.
Hoewel beslist behorend tot onze inheemse avifauna, heeft de Knobbelzwaan hier al lang niet meer in het wild geleefd. Lang geleden hebben we ze uitgeroeid, daarna gekweekt voor het dons en het vlees. En tegenwoordig wordt de soort nog steeds kort gehouden, 's nachts verdwijnen ze in jute zakken. Dat is maar deels voor het dons en het vlees, de soort wordt lokaal bestreden om schade aan de graslanden te voorkomen. Geen vogel is tijdens de broedtijd zo fel naar mensen, zou dat zijn omdat de meest agressieve vogels soms door zwanenvangers met rust gelaten worden?
De landelijke populatie is gestaag gegroeid sinds de start van de monitoring, met enkele dipjes na strenge winters, zie de BMP-index. Zeer waarschijnlijk is dit te danken aan de afname van het zwanendriften, vervolging wordt maatschappelijk steeds minder geaccepteerd.
In het NPZK is het aantal gegroeid van twee in 1999 naar negen in 2004, maar zakte weer naar vijf in 2012, mogelijk als gevolg van de strenge winter van 2010. In het NHD was de soort lange tijd (vier karteringen op rij) met vijf paar aanwezig en groeide het aantal juist tijdens de laatste kartering. Daar zijn nieuwe territoria verschenen in Wimmenum, een gebied dat sterk vernat is.
In de toekomst zullen de duinen vernatten en daarom zal het aantal Knobbelzwanen waarschijnlijk nog iets verder groeien.