IJsvogel Alcedo atthis staat op de lijst van "Aandachtsoorten".
Een grote snavel en kop op een naar verhouding veel te klein lijfje met een piepklein staartje, en toch een juweeltje van evolutie. Ook zonder de prachtige kleuren is het al een geweldig vogeltje, razendsnel, met een unieke manier van jagen.
In de duinstreek is de soort zeldzaam. De duinmeren, infiltratiegebieden en waterpartijen op de landgoederen zijn wel geschikt als visgrond, maar nestgelegenheid is moeilijk te vinden. Er zijn geen beken en dus weinig stijlwandjes om in te broeden.
De soort is uiterst gevoelig voor strenge winters, bij de stilstaande, dichtgevroren wateren is dan de sterfte enorm, bij stromend water kan de soort dan nog wel vissen. Na een strenge winter trekt de broedpopulatie zich terug in de beeklandschappen van Limburg, Brabant en de Achterhoek. Na zachte winters groeit de populatie weer en spreidt zich uit over west en noord Nederland. De duinen liggen ver van die kerngebieden, daarom blijft het aantal in de duinen relatief laag.
In het NPZK en het NHD is de soort een onregelmatige broedvogel.
De klimaatverandering zou gunstig kunnen uitpakken voor dit blauwe wondertje in Nederland, want de frequentie van strenge winters neemt af. Daarnaast is de waterkwaliteit in het algemeen sterk verbeterd door uitbanning van de fosfaten met een verbeterde visstand als gevolg. Na slechts enkele zachte winters is de IJsvogel in de herfst van 2015 talrijker dan ooit.
Mogelijk wordt de IJsvogel ooit een regelmatige broedvogel in de duinen.