Zilvermeeuw Larus argentatus is ingedeeld bij de schaarse soorten.
In de jaren zestig schatte Verkerk (1968) het aantal broedende Zilvermeeuwen in de duinen van Egmond op 100-500, de soort was toen talrijker dan de Stormmeeuw (70 paar). Dit was ver voor de komst van de Vos. Begin jaren tachtig broeden in de duinen bij Bergen aan Zee nog zeven paartjes op duintoppen, in 1988 waren dit er nog maar drie. Daarna hebben Zilvermeeuwen nog slechts bij uitzondering op de grond gebroed, alleen op speciaal aangelegde schelpen-eilandjes in duinmeren en infiltratiekanalen.
De predatie van nesten door Vos heeft de soort doen uitwijken naar daken van gebouwen in het duin en die daknesten bevatten geen windeieren. In het NHD is de soort nu talrijker dan in de jaren tachtig, wat vooral te danken is aan de kolonie bij het pompstation Mensink bij Wijk aan Zee. Daar zijn de aantallen recent weer gedaald, waarschijnlijk door de groei van het aantal Kleine Mantelmeeuwen, die op hetzelfde dak broeden. In het NPZK kon de soort tijdens de eerste kartering in 1999 profiteren van enkele nieuwe eilandjes in de duinmeren, verder broedde de soort op daken van gebouwtjes bij camping De Lakens en restaurant De Bokkendoorns. Deze kleine dakkolonies zijn gebleven, de eilandjes zijn begroeid geraakt en ongeschikt geworden. Helaas hebben de recent uitgevoerde natuurherstelprojecten geen nieuwe broedparen geleverd, het "op de grond broeden" is passé.
De landelijke trend van deze soort is gestaag dalende, zie BMP-index. Als oorzaak van deze landelijke afname wordt ook naar de opkomst van Vos verwezen, en naar het afdekken van vuilnisstorten. Het grote voedselaanbod op deze vuilnisbelten was nu juist verantwoordelijk geweest voor de grote groei van de populatie. Die groei had plaatsgevonden voor de start van het monitoring onderzoek, toen vond je her en der ingeslikte en daarna uitgekotste karbonadebotten, oormerken slikten ze kennelijk ook in. Grote afstanden betekenen weinig voor deze goede vliegers, ze kunnen 's ochtends een tijd een kotter volgen op de Noordzee, 's middags patat snacken in Amsterdam en voor de avond present zijn bij de visafslag in Den Helder. Maar dat levert kennelijk toch minder op dan een scharrelen op een open vuilstort, aan daklocaties die veiligheid van eieren en pullen kunnen bieden is geen gebrek, we zijn ze te netjes geworden.