Keep Fringilla montifringilla is ingedeeld bij de schaarse soorten.
Deze noordelijke vinkensoort komt hier in grote aantallen overwinteren. Een heel klein deel trekt daarna niet weg en blijft ook in het voorjaar en de zomer bij ons.
In 1988 werd gedurende het seizoen meermaals een zingende man Keep waargenomen, beslist een territoriale vogel, want regelmatig zingend in hetzelfde gebiedje. Deze bevond zich in naaldhout, geschikt biotoop. Maar er was geen vrouwtje, dus bleef de status dubieus.
In 1993 veranderde dit op slag met een waarneming van een paartje met drie pas uitgevlogen jongen nabij de Uilenvangersweg, dat was op zeven juni. Heel misschien hebben die vogels in de Schoorlse Duinen gebroed, dat valt niet uit te sluiten. Maar dat een paartje Keep dat jaar ergens in de duinstreek gebroed heeft, is zeker.
Bij de vervolgkarteringen zijn elk jaar wel soortkaartjes van Keep gemaakt, meestal zijn er wel enkele late zangers, maar er was nooit meer voldoende bewijs voor een broedpaar, de soortkaarten van Keep konden elk jaar bij het oud papier. Ook in het NPZK is nooit bewijs voor het broeden van Kepen gevonden.
In Nederland zijn zelden broedgevallen van Keep vastgesteld, meestal betrof het mengpaartjes met een vrouwtje-Vink (zie Sovon). Uit de EBCC-atlas blijkt dat Nederland met de sporadische broedgevallen een buitenbeentje in het verpreidingsgebied van Keep is, in onze buurlanden ontbreekt tot nu elk bewijs voor een broedpoging.
De Europese trendgrafiek vertoont duidelijke pieken in 1988 en 1993. Dus, in de jaren met een grote Europse populatie heeft de soort aan de rand van de verspreiding nieuw gebied uitgeprobeerd, ook het NHD.
De Keep is een noordelijke soort en gezien de klimaatverandering lijkt de kans op een nieuw broedgeval miniem. Bovendien is de europese trend dalende (zie EBCC-index), maar voorlopig zullen ze 's winters nog wel in grote getale blijven komen.

Zie ook Naaldbos