Velduil Asio flammeus staat op de Rode Lijst (met als motief voor opname "Ernstig Bedreigd").
Deze overdag actieve uil is volledig aangepast aan grote open gebieden, het mag zelfs boomloos zijn, want broeden doen ze op de grond.
Toen de duinen nog kort gehouden werden door het Konijn zal de soort algemeen geweest zijn. De eerste bosaanplanten van de jaren twintig en dertig waren lange tijd geen hinder en in de jaren vijftig en zestig telde Verkerk(1968) nog twee à drie paar in de duinen van Egmond.
Bij de start van de grootschalige karteringen werd nog één paar vastgesteld in 1982, dat was nog in het vos-loze tijdperk. In die jaren was Bosuil de dominante roofvogel van de duinen en het is de vraag of de kuikens van Velduilen daarvoor wel veilig waren. De Bosuil had de in konijnenholen broedende Steenuil immers ook uitgeroeid.
Bij latere karteringen is de soort niet meer als broedvogel vastgesteld, ook niet in het NPZK. Een vestiging is ook niet waarschijnlijk omdat het landelijk slecht gaat met de soort.
Maar, voorafgaand aan het broedseizoen van 2012 verbleef in de winter een paartje in het zuiden van het NHD. Met die kennis was het spannend speuren en in maart werden enkele malen Velduilen gespot, vanuit een blauwe auto, niet door de vogeltellers. Begin april werd de aanwezigheid dan toch ook door de vogel-onderzoekers bevestigd, maar op een minder leuke manier: Er lag een geplukte Velduil in het struweel aan de oostrand van Kieftenvlak. Er is gevloekt. Dus, zelfs als alle vossen ziek worden lijkt een vestiging van Velduil niet waarschijnlijk, tenzij ook alle bos omwaait en nergens een Havik kan broeden.
Boomloos, tientallen kilometers ver, dat is mooi voor een Velduil.