Mandarijneend Aix galericulata is ingedeeld bij de schaarse soorten.
Deze kleine eend is gespecialiseerd op beken en riviertjes in bossen, de soort broedt zelfs in boomholten. In Nederland bevinden zich lokaal kleine populaties die zijn ontstaan uit verwilderde kooivogels. Bij Haarlem komt de soort al lang voor, en de vogels van landgoed Elswout (NPZK) behoren tot die populatie. In het NHD worden ook wel af en toe paartjes gezien, maar slechts eenmaal was er voldoende bewijs voor een territorium. Van dat paar droeg een vogel een plastic kleurring, een recent ontsnapte vogel. De vogels kunnen zeer geheimzinnig zijn en bezoeken de nestholte meestal alleen in de schemering. Het mannetje volgt dan het vrouwtje, waarbij opvalt dat zij roept, hij hoeft alleen maar mooi te zijn. Door het geheimzinnige gedrag zal er wel eens een paartje gemist zijn.
In de recente perioden is de soort weer afgenomen. Een verband met het verdwijnen van de Zwarte Specht lijkt waarschijnlijk. De holen die de Zwarte Spechten gemaakt hebben zijn langzamerhand weggerot en er komen geen nieuwe meer bij, terwijl er wel een andere holenbroeder bij is gekomen, de exotische Halsbandparkiet.
De Mandarijneend is ook gekenmerkt als "exoot", maar deze soort is mogelijk voor de ijstijden wel inheems geweest, daar zijn aanwijzingen voor. Het biotoop "bosbeek" is in Europa een lege niche en de Mandarijneend komt in het Aziatische broedgebied samen voor met Grijze Wouw en Blauwe Ekster, soorten die de ijstijd net wel overleefd hebben.
In de niche bosbeek kan deze exoot geen inheemse soort verdringen, zou de soort weer thuis zijn?