Matkop Parus montanus staat op de Rode Lijst (met als motief voor opname "Gevoelig").
Deze soort broedt vooral in vochtig jong loofbos, maar ook in oud naaldhout met veel ondergroei. Alleen eind jaren tachtig en begin jaren negentig werden enkele Matkoppen vastgesteld in de duinstreek, vrijwel uitsluitend in percelen met oude grove den.
Landelijk gaat het slecht met deze soort, sinds 1990, daarvoor leek de index nog te stijgen.
Het erratische voorkomen in de duinstreek moeten we dus beschouwen als vestigingen tijdens de populatiepiek, die zijn niet doorgegroeid.
De redenen voor de landelijke afname zijn niet helemaal duidelijk, verandering van hoeveelheid habitat, minder vochtig jong bos, lijkt maar een deel van de afname te kunnen verklaren. Toename van nestpredatie door Grote Bonte Specht zou ook een rol kunnen spelen. Grote Bonte is talrijk geworden, en die tikt menig eitje.
De soort is de laatste 15 jaar niet meer gehoord of gezien of gevangen op een vinkenbaan in de duinen. Hervestigingen vallen ook niet te verwachten zolang de trend daalt, al zijn recent wel Matkoppen opgedoken boven het Noordzee-kanaal (Scharringa et al 2010).

Zie ook Jong bos